Geschiedenis

De gothic scene is een subcultuur die eind jaren zeventig uit de punk is gegroeid en begin jaren tachtig voor het eerst werd opgemerkt. Het werd genoemd naar de muziek die door de muziekpers van die tijd Gothic werd genoemd. Men vermoedt dat de manager van Joy Division hier niet geheel onschuldig aan was toen hij aan een BBC-verslaggever antwoordde "gothic music" toen hem gevraagd werd op welk muziekgenre de band Joy Division zich zou richten. Maar er zijn hier een heleboel theorieën.


Gothic rock was de oorspronkelijke muziek van de scene en goths waren de jongeren voor het podium die thema's als dood en vergankelijkheid oppakten, de donkere stijl van de bands kopieerden en verfijnden met verwijzingen naar oude horrorfilms. Tegenwoordig is Gothic direct verbonden met de fascinatie voor morbide thema's, die men ook naar buiten toe voorstelt. Individualiteit, een beetje rebellie en de intentie om met rust gelaten te worden liggen ten grondslag aan de aanstootgevende gothic outfits van tegenwoordig.


Gotiek heeft niets te maken met de Goten en slechts marginaal met gotische kathedralen. Gothic betekent hier eerder "somber" en "griezelig", misschien ook "droevig" en "verlangend". Het woord verwees eerst naar muziek die hetzelfde klonk en duidelijk verschilde van andere genres uit die tijd.


Tussen 1982 en 1983 werd de term "goths", daarna breder gebruikt. Ian Astbury, zanger van de band "The Southern Death Cult" noemde fans van de Sex Gang Children "goths" en leverde kort daarna zelf het sjabloon voor het verdere gebruik van de term. Muziekjournalist Tom Vague verwees naar het Berlijnse publiek dat Astbury op het podium zag als "Hordes Goths." De journalisten hadden hun hokje gevonden. Tegen 1984 waren in de Engelse pers talrijke artikelen verschenen over de nieuwe en vreemde jeugdcultuur, waarin de term "goth" werd overgenomen en verspreid.


In het midden en eind van de jaren '90 verdienden goths veel negatieve krantenkoppen toen sommige moorden in verband werden gebracht met de scene omdat de daders goths waren. Men nam al snel aan dat de scene zelf de schuldige was, omdat donkere muziek en teksten over dood en vergankelijkheid invloed zouden hebben op mensen. Er verschenen talloze rapporten en artikelen die ofwel het cliché dienden ofwel de veronderstellingen onschadelijk maakten.


Met het begin van de 21e eeuw ontwikkelde "Gothic" zich ook steeds meer tot een modeterm en een populair label voor allerlei producten. Modeproducenten gebruiken het om bijzonder donkere, sombere en trendy kleding aan te duiden. Gothic ontwikkelde zich tot een marketingterm en raakte daardoor in diskrediet bij de leden van de scene. Sinds enkele jaren noemen mensen zich weer bewust Grufi of Waver om zich niet onder de gecommercialiseerde term "Gothic" te hoeven plaatsen.


In de samenleving is "goth" al lang een gangbare term voor jongeren en volwassenen die in zwarte kleren rondlopen en naar "vreemde" muziek luisteren. Om je als goth te onderscheiden op de manier die in de jaren '80 mogelijk was, moet je tegenwoordig je toevlucht nemen tot een steeds drastischer styling. De mainstream zit de goths op de hielen.