Alle recensies van Stefaan P.
Gepost op: 17 augustus 2014
We are Motörhead... and we still play rock'n'roll!
Motörhead gaat al een eeuwigheid mee en toch blijft de groep rond frontman Lemmy steengoeie CD's uitbrengen. "Inferno" was geweldig, deze "Kiss of death" doet er nog een schepje bovenop. Geen enkel zwak nummer op de plaat, iets rauwere productie dan anders, kortom een heerlijk stevige CD van de metalveteranen. Aanrader!
Gepost op: 17 augustus 2014
Leuke aanvulling in de Orphaned Land discografie
10 jaar na het verschijnen van "Mabool" is er deze limited anniversary edition. De remastering zorgt voor een kristalhelder geluid zodat de nummers dynamischer klinken. De gelaagdheid van de songs komt dan ook veel beter tot zijn recht. De bonusschijf is een leuke aanvulling, zeker de akoestische nummers zijn de moeite. Zelfs voor degenen die de originele plaat al hebben is deze editie dus het overwegen waard. Voor de metallers die deze schijf hebben gemist en die zin hebben in een avontuurlijke muzikale reis met Oosterse invloeden: kopen, die handel!
Gepost op: 15 januari 2014
Typische Amorphis CD
"Circle" is weer een staaltje vakmanschap à la Amorphis. Amorphis is in de loop der jaren uitgegroeid tot een groep met een zeer herkenbare stijl, op "Circle" zijn er dan ook geen noemenswaardige verrassingen te bespeuren. De band herhaalt gewoon hun succesformule: kop en staart- nummers met catchy refreintjes, afwisseling tussen folk en metal, cleane zang en grunts,... De fans gaan er van smullen, nieuwe zieltjes bijwinnen zal echter niet gebeuren.
Gepost op: 10 december 2013
Progmetal van de bovenste plank
In Vain scoorde met hun eerste plaat "The latter rain" zeer hoog bij mij. Opvolger "Mantra" was daarentegen een teleurstelling. Ik hield mijn hart dus vast voor de derde telg van de heren. Groot was echter mijn verbazing toen ik "Aenigma" in mijn CD-speler schoof. In Vain is er in geslaagd om een ontzettend goeie progmetal plaat af te leveren die het debuut zelfs overtreft. De Opethiaanse invloed is rijkelijk aanwezig, maar In Vain klinkt net dat tikkeltje epischer in sommige passages door de samenzang, soms ook wat sensueler door de saxstukjes, maar bovenal altijd dreigender, rauwer en mysterieuzer dan Opeth. Sommige passages doen dan weer wat aan een folky Vintersorg denken, andere stukjes gaan meer richting doom. De productie is bombastisch, er gebeurt zeer veel in één song en meerdere luisterbeurten zullen nodig zijn om dit juweeltje naar waarde te schatten. Aanrader voor progdeath fanaten!
Gepost op: 6 december 2013
Episch!
Uitstekende CD van Thyrfing! De groep is een pak donkerder en epischer dan Amon Amarth of Eluveitie en onderscheidt zich daarmee van de competitie. Voor de rest vind je typische vikingmetalelementen terug. Luistertip: het geweldige Veners förfall.
Gepost op: 6 december 2013
Pink Floyd + Mastodon = ...
Deze plaat wordt terecht beschouwd als één van de verrassingen van dit metaljaar. De band omschrijven als stoner met de typische sfeer van Pink Floyd, riffwerk en zang à la Mastodon zou de groep oneer aandoen. Keepers heeft namelijk die elementen met een geheel eigen stijl overgoten zodat deze schijf bijzonder origineel en fris klinkt. Listenable heeft er een groep met veel potentie bij, aanrader!
Gepost op: 10 november 2013
Tegenvaller!
Orphaned Land moest wel hun uiterste best doen om "Orwarrior" te overtreffen... en dat hebben ze volgens mij niet gedaan. Het niveau van de vorige plaat wordt slechts op enkele nummers gehaald. Zo is het mooie "Brother" heel meeslepend en ingetogen, verder lijkt "Our own Messiah" zo van "Orwarrior" te zijn weggeplukt. Maar daar stopt het dan ook. De andere songs zijn me wat te klef en te theatraal. Het wordt nergens echt slecht, maar middelmatigheid is voor een groep als Orphaned Land onaanvaardbaar!
Gepost op: 10 november 2013
Het betere hardrock-werk!
Zoals Richard al schreef is dat inderdaad één van de betere Motörheadplaten van de laatste jaren. De productie klinkt lekker en stevig, verder rocken Lemmy en co in dezelfde lijn als op "Inferno". All killer, no filler!
Gepost op: 10 november 2013
De redders van de progmetal?
"Sound awake", de vorige CD van Karnivool, heb ik bijna stuk gedraaid. Ik heb dan ook met gretigheid uitgekeken naar deze release en de limited edition gekocht van "Asymmetry". De plaat is al enkele maanden in mijn bezit, toch blijf ik het moeilijk vinden om er een recensie over neer te pennen. Veel meer dan "Sound awake" is "Asymmetry" een groeiplaat. Sommige nummers lijken op het eerste gehoor dan ook vreemd en misplaatst, totdat na enkele weken het spreekwoordelijke kwartje valt. De CD is een pak minder melodieus dan "Sound awake", veel tegendraadser en onlogischer opgebouwd. Zo is het titulnummer maar een ogenschijnlijk fillertje, net als het openingsnummer. En toch zorgen net die bizarre fratsen voor dat tikkeltje extra sfeer op de plaat. De inzet en techniek waarmee Karnivool speelt is zoals vanouds fenomenaal. Vooral de drum en zang vallen op. De eerste helft van de nummers zijn iets harder, de latere nummers lijken wat kalmer en ingetogener. Ik mis dan ook een epische finale à la "Deadman" en "Change". Deze gelimiteerde editie heeft prachtig artwork, verder is ook de bijgevoegde live-DVD een zeer mooi extraatje. Voor progfans die net dat tikkeltje extra creativiteit willen is deze CD een aanrader, hoewel "Sound awake" wat mij betreft het magnum opus van de band blijft.
Gepost op: 7 november 2013
Middelmatige plaat van een legende
Motörhead is een metalinstituut, een legende. Tegen heilige huisjes trap je doorgaans niet, maar helaas is het materiaal op deze "We are Motörhead" te doorsnee en middelmatig om een positieve review neer te pennen. Geen enkele song steekt er bovenuit, dit euvel wordt nog extra benadrukt door de doffe en vlakke productie. Neen, geef mij dan maar "Inferno" of "March or die" die wel over de nodige uitschieters beschikken!