Alle recensies van Jeroen G.
Gepost op: 9 augustus 2014
in the uk was dit populair...
Overigens staat hier van origine de ode aan Bela Lugosi niet op....maar wel vele andere geniale en donkere songs. Men zegt van deze band dat ze het principe van de gothic rock hebben uitgevonden en bv God in an alcove komt gevaarlijk dichtbij. De eerste song van deze "klassieke" cd heet Dark Entries, en het wordt alleen maar donkerder...Eigenlijk is qua instrumentale zaken een remastering niet nodig, want dit is van origine energierijke punk...Ik ken de overige albums van deze band niet allemaal, maar deze is van een hoog niveau, met prima zang, gitaar, percussie etc ...
Gepost op: 9 augustus 2014
...dit is een heel stoer short...
...en van een stevige kwaliteit...alles van dit skate- en extreme sports merk valt groot...mijn ervaring, is dat dit zwemshort tevens goed van kleur blijft...
Gepost op: 9 augustus 2014
...een reis van de ziel...
Officieel gezien is dit album het produkt van 1 Fransman, die soms voluit, maar vaak fluisterend zingt. Er zijn veel rustige en vol van folklore passages , met getokkel, en harde , snerpende gitaren , drums ...uit de computer. Elk lied is langdurig en eigenlijk best feeeriek. Het wezen van het licht en de reden van ons bestaan, worden bezongen, vaak in het Frans , door de artiest die neige heet...De cd is van prophecy prod., die op de een of andere manier altijd zorgen voor muzikaal c q instrumentaal gezien geniale cd's.
Gepost op: 9 augustus 2014
...toch niet helemaal...
De band bestaat uit Vikingen...maar die zijn toch reeds een tijdje niet meer van toepassing? ....er is nog meer aan de hand want de naam van de band komt uit een taal van the lord of the rings en betekent iets van Mount Doom...De songs zijn heroisch bedoeld en handelen over een strijd, doch de monotone en moeilijk verstaanbare, ranzige zang is het eerste nadeel , alleen misschien niet voor de muziek-stijl, misschien...Over een religie of iets dergelijks, zingt men niet en net zoals een battle is de muziek niet aflatend, voortdenderend met af en toe geniale begeleiding van de gitaar, maar die laat het ook best vaak afweten...Alle beeldspraak heeft te maken met winters come and winters pass and the fight has been won buy our brave soldiers......Voorlopig is de maatschappij voor d e band Metal Blade..., dus muzikaal gezien is het , vind ik, niet meer dan best okay...
Gepost op: 14 juli 2014
...wat men vroeger dacht....
De band rond zanger , producer etc Ronnie James Dio heeft met dit album, met de opvallende aankleding, een icoon uitgebracht eigenlijk....Men zag deze soort muziek vroeger als speed-metal, doch inmiddels is dit vrij eenvoudige metal-muziek. De uitstekende zang valt op in die zin dat die vrij tijdloos zuiver, gepassioneerd, ritmisch verantwoord etc overkomt. Van origine telde dit album uit 1983 negen songs en de titels zijn opvallend weinig gedurfd; iets te braaf gezien de aankleding...Op dit album staan geen ballads , doch 9 knallende songs, die heerlijk vintage klinken...vind ik...
Gepost op: 23 juni 2014
...volgens velen 1 van de beste van de band...
de andere albums ken ik niet, doch dit album is erg verrassend goed , want het is gevuld met uitstekende instrumentals, veel gitaarsolo's en aanstelijke zang. Ook vult die zang de instrumenten fantastisch aan en past eigenlijk het best bij dit soort muziek, hoewel blues en jazz bv ook zouden kunnen. De band heeft songs die niet zo macaber zijn als je bij megadeth zou verwachten, doch ook niet vrolijk, immers handelend over terminate, prisoners, war, poison....Hoe dit album is aangekleed, is, net als bij allen van ze overigens, vermakelijk, mooi, stijlvol...Dit is true oldskool trash metal, wat mij betreft zonder gelijke...
Gepost op: 30 mei 2014
een uiterste poging
Er staan veel boeiende songs op dit album, maar qua hits was voor de band nevermind beter. Men springt op dit album iets inventier om met de titels, dan op nevermind, zie heart shaped box...Echter nog steeds is dit aanstekelijke rock/muziek...Niet echt geheel onverwacht zijn er verwijzingen naar de destjjds minares van de zanger en de negatieve zijdes van de roem. Helaas is de song rape me een bepaalde hit geworden,...misschien is het een soort verwijzing naar de titel. Qua teksten en uitstraling, zijn de 12 songs op deze cd, cynisch, nergens positief of vrolijk....De power van de band, is niet weg...ook al zijn sommige nummers, bv pennyroyal tea later als een soort ballad van een cover voorzien.
Gepost op: 30 mei 2014
onbetwist gedrag....
Deze cd van de Amerikaanse band is uit 1996. op dit album staan covers van voor mij niet bekende punk-rock klassiekers. Alle s wordt erg eenvoudig uitgevoerd, met misschien 1 gitaar solo, en de drum beperkt zich tevens tot het minimum. Door de zang komt de explicit lyrics sticker op de cd terecht, doch dit gescheld etc is niet echt nodig voor de songs, vermoed ik...Het laatste lied op de cd, is echt van de band en met ruim 4 minuten de langste van allemaal. De titel is op geen enkele wijze terug te voeren op de songs.
Gepost op: 16 mei 2014
merkbare transitie
Aan vrijwel alles is te merken dat de band uit Zweden is vernoemd naar een pre/middeleeuws monster en de titel van dit album is tevens enigszins lastig! De song Ancient Entity lijkt bv bij de 1e beluistering een gedrocht met een regendraadse gitaar etc, doch dit lied is een van de vele op dit album dat dient te groeien, uiteindelijk vind ik het het beste lied van de cd! De zanger van de band is tevens vaak de componist en zijn stem is beperkt, doch voor dit donker en metal genre geschikt. Men experimenteert op dit album met het geluid dat later vaker zal terugkomen, zo zijn de beats van bv de drum iets meer in de songs opgenomen en is de stijl richting de aloude sound van The Sisters of Mercy...wie had dat kunnen denken...
Gepost op: 28 april 2014
theater
de band is afkomstig uit Duitsland, en zij zingen in het Engels met een te verwachten accent. Vele songs worden ingeleid met een krakende stem, die soms meer doet dan de spookhuis-achtige songs aankondigen. Hierdoor winnen de songs over the lone nightrider, the horror of antarctica, the night of the living dead, iets aan originaliteit. Direct na de aankondiging, breken de beats van percussie en gitaren los. de opmerkelijke zang vindt 9 van de 10 , of eigenlijk 8 , keren plaats zonder couplet of refrein. Alles overziend is dit "echter" een imponerend album , ook al lijken de voorgangers veel, vooral qua klank...