Alle recensies van Steve V.
Gepost op: 2 november 2016
Teleurstellend live album
Als je een live album van Dream Theater in huis wil halen, dan kan ik je enkel maar AFRADEN om met deze te beginnen. De setlist lijkt misschien wel mooi, maar de manier waarop hij gebracht wordt, is werkelijk erbarmelijk te noemen. Ik kan begrijpen dat DT na de release van deze live registratie ermee wou stoppen... James LaBrie heeft duidelijk last van de aandoening op z'n stembanden want al na 3-4 songs is hij compleet uitgezongen en komt hij nooit meer op niveau. Komt daarbij nog dat hij eindnoten ellenlang laat doorklinken, vreselijk... Sherinian en Myung zijn OK, maar laten toch ook enkele serieuze steken vallen. Normaal is Portnoy wel op niveau, maar ook hij (ja, zelfs hij) is hier ondermaats. Je hebt dan misschien wel een drumsolo, maar je hoort dat hij niet bij de les is. Vooral DE unieke drumfill op het einde van "Pull Me Under" slaat hij com-pleet mis. Onbegrijpelijk. De enige, en die is er gelukkig nog, die wél een briljante performance neerzet, is John Petrucci. Die solo's... Ongeziene klasse, dit. Ik denk zelfs dat hij daar op z'n allerhoogste niveau staat, zo klinkt het toch alleszins. Los van al dit gezaag, is deze gekleurde 4LP (vier!!) versie wel een plaatje, natuurlijk. Ook de artwork is mooi geïntegreerd op alle panelen en extra inserts. Dus daar heb ik niets op aan te merken. Het wordt echter wel uitkijken naar de 4LP versie van "Score", een live album om duimen en vingers bij af te likken.
Gepost op: 4 oktober 2016
Heel knappe release
Dit is een pareltje. Het is misschien één van de mindere consistente Dream Theater-albums (hoewel er doorheen het album toch ook verwijzingen naar songs onderling zijn), maar persoonlijk vind ik "Awake" top 3 beste releases van deze band. Song na song nemen ze je mee op een heel speciale trip van techniciteit, muzikaliteit en originaliteit wat tot een knaller van een geheel leidt. Maar los van de muziek zelf vind ik het ook de mooiste package tot nu toe van Music on Vinyl. De pixels zijn niet zo fel zichtbaar als bijv. op "Falling into Infinity" of "Live at the Marquee". En ook de kleur, "slechts" zilver, past perfect bij de artwork van "Awake". Als je Dream Theater nog niet kent, is dit dé aanrader om eraan te beginnen. En niet vergeten: op 21 oktober komt de volgende er al aan.
Gepost op: 8 augustus 2016
Gemengde gevoelens
Als je een album als dit zo ongelooflijk vanbuiten kent, dan valt elk detail dat niét juist is keihard op. And I just can't help, maar er zijn er zoooo veel :/ Dan had ik liever gehad dat ze hem gewoon live gebracht hadden met de oude line-up, dan had het zonder twijfel com-pleet perfect geweest. Shame.
Er ontbreekt iets. Het lijkt alsof dit een coverband is met Daniel aan vocals. En dan zijn z'n vocals bijlange niet zo geweldig... Op Fandango haalt hij de hoge noten op het einde, dus ja, dat klinkt goed, maar alle andere hoge stukken (einde Beyond the Pale, Undertow, Chain Sling, ...) worden gezongen door de tweede gitarist. En dat is bijzonder jammer want je bent zíjn stem op al die stukken gewoon. Daarenboven laat iedereen, behalve de keyboardspeler, een paar serieuze steken vallen en komt de bass not even close to wat Kristoffer Gildenlöw origineel speelde (let daarbij VOORAL op de intro van Waking Every God). Om maar over die drummer van het tweede knoopsgat te zwijgen... Ik kan nog altijd niet geloven dat ze destijds niemand beter vonden dan hem...
Ik heb trouwens lang getwijfeld welke van de twee ik zou kopen, de re:mixed of de re:lived. 't Is de laatste geworden omdat de remix hetzelfde als het origineel is, maar met zogezegd "beter geluid". Maar ik vind net de originele een statement van jewelste. Als je ook alle PoS albums naast elkaar zet, heeft het een logische positie tussen TPE1 en Be als het gaat om song-writing, sound, vibe, concept, ... Als je dan nu ineens die release uit z'n context trekt en die gaat remixen, dan is die hele geschiedenis errond compleet weg. En het is voor mij logischer om naar de "oude" versie te luisteren met de oude line-up en de nieuwe versie (zijnde: deze live-registratie, want de gig is door dezelfde persoon gemixed) met de nieuwe line-up. Anders hadden ze zelfs gewoon het album opnieuw kunnen opnemen met de huidige bezetting. Dus nee, ik vind de remix niet de moeite, zeker niet omdat ze net de oude versie (ook van TPE1 trouwens) twee jaar terug al op LP uitgebracht hadden, als "InsideOut Classic", en dan nu nóg eens. Ik hou m'n hart al vast wat ze met TPE1 gaan doen...
Gepost op: 29 juni 2016
Onwaarschijnlijk
Ihsahn is iemand die zichzelf blijft uitvinden, het is onmenselijk... En de gastbijdrages kunnen ook tellen, wat de vicieuze cirkel tussen de Noorse bands helemaal volledig maakt. Dit is een ongeëvenaard meesterwerk en ik hoop dat hij er nog zulke blijft maken. Geef deze man eens kans en je zal merken dat zijn genialiteit geen grenzen heeft.
Gepost op: 15 juni 2016
Weergaloos
Het is ongelooflijk, maar ze doen het wéér... Brutaal, extreem, snel, technisch, muzikaal, ... Dit album heeft opnieuw alles om een Aborted klassieker te worden. De titeltrack "Retrogore" vat alles samen en toont waarvoor Aborted staat: extreme death metal, uitmuntend uitgevoerd met heerlijke samples. Maar wat pas écht in het -letterlijk- oog springt, is de artwork. Misschien wel de coolste artwork van 2016, is dit iets waar je naar kan blijven kijken, zo gedetailleerd is het. De LP ziet er prachtig uit, de CD als extra (mét bonustracks) is top. Dit is een geweldige deal en bevestigt nog maar eens dat Aborted de allerbeste Belgische metalband ooit is.
Gepost op: 28 april 2016
Onvoorstelbaar goed
Je kan er niet onderuit... Deze nieuwe van Haken komt zeer dichtbij de ultieme perfectie. Zelden een album gehoord/gezien dat zó perfect behandeld werd op elk vlak: opname, aankondiging, package, sound, ... Je kan het je niet voorstellen of het plaatje klopt. Einar van Leprous verzorgt de guestvocals op het langste nummer "The Architect" - meteen ook het bewijs dat blastbeats en grunts wél passen op een progrock/metal album. "The Mountain" was een briljant album en in plaats van voort te azen op die succesformule, slaat de band alles overhoop en verwerken ze nu nieuwe elementen en klanken in hun songs, gaande van Yes naar Dream Theater en van King Crimson naar de soundtrack van "Transformers: The Movie" (Vince DiCola). En zoals ik al eerder zei, alles klopt per-fect. De LP + CD is enkel een meerwaarde want ook de artwork is iets dat je in groot formaat moet ervaren. Ja, zeer onder de indruk hiervan, niet normaal.
Gepost op: 26 april 2016
Knap ontwerp, zit lekker
Niks op deze shirt aan te merken. Het ontwerp past perfect bij "Stellar"; mysterieus, aards, transcendentaal. De shirt zelf zit lekker en is van goede kwaliteit. Laat ons hopen dat dat nog lang zo mag blijven.
Gepost op: 26 april 2016
Twijfelgeval - eerder 4,5 / 5
Deftones zijn terug en we zullen het geweten hebben. De meest contradictorische cover vs. albumtitel, maar dat hoort er gewoon bij. We weten inmiddels al langer dan vandaag dat je Deftones onmogelijk in een hokje kan steken en ook hier bewijzen ze dat weer. Het album zweeft van melancholische tracks naar zware mokerslagen en van zachte vocals naar de typische Chino-krijsen. En hoewel die steeds minder voorkomen, staat het album er als een huis; zeer consistent, een zeer overtuigende band met een zeer overtuigend geluid. Zeker een aanrader als je "Koi no yokan" iets minder vond, maar ook los daarvan is dit wederom klasse met een grote k. En het feit dat dit op gelimiteerde witte vinyl staat, maakt alles voor mij nog beter - vandaar de 4,5 op 5.
Gepost op: 26 april 2016
Noorse suprematie
Via via vond ik deze release op Facebook en na het beluisteren van enkele tracks op Soundcloud was ik helemaal verkocht. Deze plaat vertelt de rijke Noorse geschiedenis op muziek, maar doet dat op een niveau dat enkel Noren kunnen produceren. Het album is onwaarschijnlijk sfeervol en draagt je mee op een soort muzikale wolk doorheen de tien songs. Het gebruik van de Noorse taal geeft alles een nog authentiekere sound. Je kan hier heel makkelijk bij wegdromen en je in de fjorden wanen. De muziek wordt ook gedragen door typische oude Noorse instrumenten wat dit uiteraard een bijzonder uniek geluid geeft. Ongelooflijk mooi, dit.
Gepost op: 13 april 2016
Knaller
Meerdere jaren zoek ik al achter een originele Jurassic Park shirt en uiteraard is het weer Large die hem aanbiedt. Wat zijn jullie toch een webstore naar m'n hart... De shirt is van vrij lichte stof, maar zit wel als gegoten. Het logo ziet er top uit en laat me terugdenken aan het moment dat de eerste film uitkwam en ik als 9-jarige in de bioscoop met open mond zat te kijken... Zalig nostalgisch moment! Dus dank je, Large, you made my day!