Alle recensies van Steve V.
Gepost op: 12 oktober 2017
Ongelooflijk goed
Sowieso bij de top 2017 releases. De hoeveelheid aan genres die je hierop hoort, is werkelijk ongekend. Ik dacht dat ik al veel gehoord had, maar deze laatste van Igorrr is onwaarschijnlijk goed, uiterst origineel en verschrikkelijk hard. Je zit als het ware in een rollercoaster die je aan 200 km/u doorheen de CD jaagt met slechts enkele ontspannende rustpunten. Maar ls het hard gaat, dan gaat het ook echt hard. Alles is zo perfect uitgevoerd en geproduced, dat je zou denken dat dit nooit live te brengen valt. En kijk: op Dour 2017 gebeurde het alsnog. Gelukkig komt de Fransman eind dit jaar terug voor enkele zaalshows n staat hij op Roadburn 2018. Je zou nu je tickets al moeten aan het kopen zijn.
Gepost op: 17 augustus 2017
Old school!
Hele leuke shirt van goede kwaliteit met een topprint; lekker dik en kleurrijk, ik hoop alleszins dat deze lang blijft. De ultieme shirt voor iedereen die vroeger naar de originele TMHT-afleveringen keek. Bedankt, Large!
Gepost op: 31 juli 2017
Topshirt
Wat een ongelooflijk knap shirt is dit. Het ontwerp is zeer mooi met heldere kleuren (de kleuren zijn in het echt feller dan op de afbeelding) in een typisch APC-design. Gezien het Gildan is, ben ik wel niet zeker of de kwaliteit ook 100% gaat blíjven, maar ik ben alleszins enorm blij dat ik me eindelijk een shirt van deze tijdloze band heb kunnen aanschaffen.
Gepost op: 25 juli 2017
Ongelooflijk
Amper 14 maanden na het imposante en overweldigende driedelige concept album "Triangle" komt Schammasch al opnieuw op de proppen met nieuwe muziek. Een EP deze keer, maar met deze heren weet je dat daar snel meer van komt. En inderdaad, ook dit is het eerste deel van een saga die in de loop der maanden wordt gereleased. Klinkt nu al veelbelovend. De EP geeft perfect weer waar Schammasch voor staat: black metal met een twist. Je gaat van furieuze blastbeats naar melancholische ambient stukken en sfeervolle soundscapes. Dit is letterlijk een band die van je begin tot eind weet te boeien. De artwork en het concept zijn ook weer tot in de puntjes afgewerkt. Ik kan niet wachten op het vervolg hiervan.
Gepost op: 26 juni 2017
Happy 15th!
Een iconisch album, een ware klassieker en maatstaf voor velen die zouden volgen. Dit op één seconde na 45-minuten durend album is van begin tot eind ronduit perfect. De manier waarop de songs geschreven en uitgevoerd zijn, is exact wat het moest zijn. In de vele liner notes kan je de geschiedenis van de opnames wat volgen met commentaren van alle leden. De verpakking is ook bijzonder mooi; een lichte aanpassing qua kleuren en compositie van het origineel (en dus anders dan de afbeelding die Large hier laat zien), maar verder erg knap, een beetje "frisser" dan de oorspronkelijke artwork. Ik heb er 15 jaar op moeten wachten, maar eindelijk staat deze vinyl van "Alive... Or Just Breathing" mee in de platenkast!
Gepost op: 11 mei 2017
Een topper van formaat.
Wellicht het zwaarste album dat Dream Theater ooit zal gemaakt hebben. Als je alles op een rij zet, is "As I Am" eigenlijk het minst goede nummer van heel de bende. Aansluiter "This Dying Soul" is daarentegen dé uitschieter van het album. Let vooral ook op de stukken waarop Mike Portnoy zingt en herken de gelijkenis met "Blackened" van Metallica! Dit album is trouwens grotendeels verwekt nadat Portnoy en Petrucci een Pantera-optreden bijgewoond hadden. Spreekt voor zich. Tweede hoogtepunt is "Vacant"/"Stream of Conciousness", een tweeluik dat je bij de keel grijpt en tegelijk ook hun langste instrumental. Als je een beukend progressief metalalbum wil aanschaffen, dan is dit toch wel mijn eerste keuze. Symphony X doet uiteraard ook mooie dingen, maar "Train of Thought" blijft ongeslagen.
Gepost op: 11 mei 2017
Knappe print!
Een heel goede-kwaliteitsshirt met een lekker dikke print. Qua maat klopt het perfect, shirt zit als gegoten. De artwork zelf is ook prachtig: de 1980 Wolverine ziet er super bad-ass uit en is schitterend getekend. Eindelijk een coole shirt van dit iconisch personage in m'n kleerkast!
Gepost op: 5 april 2017
Mooie liedjes duren niet lang
Hands down een van de beste releases van 2016. Ik vind het dan ook vreemd dat eigenlijk nu pas een "officiële" release plaatsvindt... Die van vorig jaar bleken kleine independent labels te zijn, ondanks de mooie packages en boxen die je ervan kon krijgen. Maar goed, dit is-em dus, de enige echte. Als je openstaat voor verschillende genres, laat deze schijf dan zeker niet schieten. Je gaat van blues naar black metal naar synthwave naar klassiek enzovoort. Basis is uiteraard wel de blues en de liederen die door de slavernij voorgebracht zijn. De combinatie met al de rest is een beklijvend album dat -zoals de titel zegt- veel te snel voorbij is. Net zoals bij totaal verschillende bands zoals The Ocean of Amenra is dit een "Erlebnis"-album. Voor degenen die dit jaar (2017) naar Roadburn of Best Kept Secret gaan: check deze band uit!!!!
Gepost op: 4 april 2017
Samen met "Marquee" hun beste live-registratie
Uiteraard is deze opname van 1 april 2006 (en niet 2016), dus geen nood: het is wel degelijk met Portnoy op drums. Naar aanleiding van hun 20-jarig bestaan, trakteert Dream Theater je hier op hun meest veelzijdige setlist ooit. Van hun allereerste demosong "Another Won" tot hun laatste epos "Octavarium" wordt, met uitzondering van Falling Into Infinity, elk full album onder handen genomen. Zelfs de outtake "Raise the Knife" zit erbij!! En ze doen dat op magistrale wijze. James LaBrie zingt wellicht zijn beste set ooit, dan hou je niet voor mogelijk. Vaak is hij degene die me doet fronsen, ondanks alle andere technische hoogstandjes, maar deze opname is voor hem ronduit per-fect. Niets op aan te merken. Je merkt dat allevijf de heren in vorm zijn en zich amuseren: sommige songs worden aan 150% hun originele tempo gespeeld! Maar de versies met The Octavarium Orchestra zijn geweldig. Zoals ik begon: deze live-opname is hun beste, samen met "Live at the Marque". Toen waren ze 14 jaar jonger, net op volle toeren en zat er misschien nog net ietsje meer pit in - maar hier zijn de proggoden en bewijzen ze dat op dÁ t moment NIEMAND hen qua niveau aankon. Absolute aanrader.
Gepost op: 8 februari 2017
Sterk, maar niet 100% representatief live album
Het was vreselijk om niet aanwezig te kunnen zijn bij deze live-opname. Ik volg Leprous nu al sinds begin 2012 en ze hebben me keer op keer weten te verbazen met hun releases en live shows. Een tripje heen-en-terug naar Oslo was er echter net te veel aan, helaas. Maar over deze registratie zelf: volgens mij ligt het aan de mix, die heeft ervoor gezorgd dat er weinig gitaar naar voor komt en alle focus op de keys zit - wat normaal gezien niet het geval is. Dat zorgt ervoor dat de songs helemaal anders klinken dan hoe je ze gewoon bent. De songkeuze is gelijk aan de setlist van hun 2015-2016 tournee, zij het dan met die extra "Contaminate Me", samen met Ihsahn. Dat nummer is ook net DE uitschieter. Perfect uitgevoerd en ook Ihsahn is enorm op dreef. Andere hoogtepunten zijn "Rewind", "The Valley" en "Forced Entry". Einar is gelukkig nog vrij goed bij stem, maar het écht rauwe van vroeger is jammer genoeg een beetje verdwenen. Nu, deze review klinkt alsof dit een mindere release is, maar dat is dus helemaal niet zo. Je krijgt waar voor je geld en dit kan eigenlijk dienen als de perfecte introductie tot Leprous. In de herfst van 2017 komen ze terug met een nieuw album en een nieuwe tournee. 1 woord: gaan.