Alle recensies van Stefan K.

Mooie death metal

Een nieuw project van alleskunner Dan Swanö.
Het album omvat pakkende nummers met mooie teksten. De stem van Swanö past perfect bij het concept van album.
Elk nummer vertelt een verhaal en de emotie die Swanö in zijn stem heeft laat dit verhaal echt tot leven komen.

Zoals verwacht heeft dit album (gelukkig) veel weg van Edge of Sanity en Opeth, maar toch blijft het een eigen onderscheidbaar geluid hebben.
Voor mensen die al bekend zijn met eerder werk van de Zweed is het verplichte kost. Anderen raad ik aan om eerst een paar nummers te luisteren omdat dit geen gewone death metal plaat is. Het kan soms even duren om er in te komen.

Satanisch meesterwerk

Begonnen als black metal, uitgegroeid tot volwaardige death metal band en nu op de tiende langspeler een mengeling van beide.

Het album heeft meer black metal invloeden dan de voorgaande albums, zo zouden Furor Divinus en Amen niet misstaan in het repertoire van Marduk.

Naast de terugkeer van het black metal geluid bevat het album ook onconventionele instrumenten zoals cellos, violen en trompetten om een duistere sfeer te creëren die je opslokt en meeneemt in de wereld van Behemoth. De teksten van frontman Nergal zijn beter te verstaan en dragen hierdoor ook bij aan de atmosfeer van het album.

Het duistere meeslepende album komt tot een mooi eind met het epische slotnummer O Father O Satan O Sun, zoals Lucifer dat ook deed bij het vorige album.

Onduidelijke afbeelding

De patch is van goede kwaliteit. Het logo is goed te lezen, maar de rest van de afbeelding is slecht te herkennen.
De ijsblauwe kleuren zijn of donkerblauw of wit uitgevallen en het gebouw in het midden is een grijze waas geworden.
Verder is het een degelijke patch voor een degelijke prijs.

Winter Kills

Dit album grooved er weer lekker op los zoals we van DevilDriver gewend zijn.
Het is pakkender dan voorloper Beast, en donkerder dan Pray for Villains. Met nummers als Tripping over Tombstones, Curses and Epitaphs en Oath of the Abyss.
Maar de echte uitschieter zit 'm, net als bij Beast, in de coversong. Sail van Awolnation dit keer. De heren hebben van dit electrorocknummer een echt DevilDriver nummer weten te maken wat perfect aansluit bij de rest van het repertoire.

Op de bonus dvd staat een leuk, energiek concert met als enig minpuntje dat het nummer I Could Care Less wel op de tracklist staat maar niet op de dvd aanwezig is.

Symphonische Death Metal

Sinds de debuutplaat uit 2009 onderscheid de band zichzelf met de rest van het brute death metal wereldje door middel van klassieke/symphonische elementen toe te voegen aan de muziek. Van mij mochten ze echter meer van deze elementen toevoegen om de muziek nog meer een eigen sound te geven.
Dit is bij Agony gelukkig wel het geval. Waar de elementen bij Oracles vooral als intro of outro dienden, zijn ze hier meer door de nummers heen geweven. Ook de cleane vocalen zorgen voor meer afwisseling tussen de nummers, waardoor dit album geen minuut verveelt. De bonustrack (een cover van Carcass? Heartwork) is ook zeer gaaf om in FA stijl te horen. Ik wacht met smart op een volgend album van deze heren en hopelijk weer een cover van een klassiek death metal nummer.

Monolith of Inhumanity

Op Cattle Decapitation?s Monolith of Inhumanity is furieuze death metal met een flinke dosis grind te horen. De unieke vocale uitbarstingen van Travis Ryan zijn wederom anti-humaan en lekker smerig.
Een momentje rust wordt gegund met het nummer The Monolith, maar dit is vooral een introductie voor de perfecte afsluiter Kingdom of Tyrants.
Dit is de monoliet van Cattle Decapitation en misschien zelfs wel het beste album van 2012.

House of Gold & Bones Part I

Na de ietwat magere plaat Audio Secrecy, is Stone Sour terug met een tweeluik: The House of Gold & Bones. Dit is deel één, en wat een begin!
De plaat opent sterk met een harder nummer (Gone Sovereign), waarna er twee nummers volgen met heerlijke meezing refreinen.
De interludes van The Travellers part 1 & 2 zorgen voor wat rust in het gouden huis. En met echte Stone Sour nummers als Tired en My Name is Allen is het plaatje compleet.
Dit is toch wel de beste Stone Sour plaat sinds het debuutalbum.
Het setje dobbelstenen is een leuk hebbedingetje voor de verzameling.
Laat deel 2 maar komen!

Grave - Death Unhallowed

Mooie box met het werk van Grave. De oude demo's van de band zijn samengevat op 2 CD's (Putrefaction of the Corpse & From Obscure Infinity).
Daarnaast bevat de box nog 8 CD's met death metal met een fikse groove er doorheen zoals alleen Grave dat doet. 2 Live CD's die ook niet slecht zijn én een live DVD die het beste van de band weergeeft.
Een aanrader voor de (old school) death metal fan!