Voor de "normale" maatschappij is het kerkhof misschien een ongebruikelijke plaats voor vrijetijdsbesteding. Voor de Goth is de begraafplaats de plek om rust te vinden, juist omdat de "plaatsen van de doden" niet tot de meest populaire bestemmingen in onze cultuur behoren. Goten vinden op verschillende manieren hun interesses bevredigd op het kerkhof. Enerzijds zijn veel begraafplaatsen ware oases van rust en soms de mooiste parken binnen grote steden, en anderzijds vinden ze hier de juiste sfeer om hun gedachten en gevoelens te laten rondgaan. De nadruk ligt niet op de dood, maar eerder op de vergankelijkheid. Goths houden van de morbide charme van oude graven en de vele verhalen die de grafstenen te vertellen hebben. Logischerwijs zijn historische begraafplaatsen hier favoriet.
Toen de eerste goths de begraafplaatsen voor zichzelf ontdekten, gingen er al snel geruchten dat de jongeren 's nachts op de graven op het kerkhof dansten, zwarte missen hielden of samenspanden om duistere dingen te doen. In die tijd werden ook snel goths gevonden die bereid waren dit stereotype voor de roddelmedia uit te beelden om de scepsis over de zwarte scene aan te wakkeren.
In werkelijkheid gebruiken goths de begraafplaats vooral overdag en als bron van motieven voor hun passie voor fotografie, want begraafplaatsen, grafstenen en grafsites behoren tot de populairste beelden waarmee mensen zich in de scene omringen.