In de huizen van goths hangen vooral schilderijen in de stijl van de Zwarte Romantiek. In de meeste gevallen zijn de natuurkunstdrukken geen originelen. Wie heeft geld voor werken van grote kunstenaars als Goya, Edvard Munch, Max Ernst, Füssli of Caspar David Friedrich? Het gaat de Goten om de motieven en hun weergave van het afschuwelijke en minder om de waarde van een kunstverzameling. Schilderijen met vanitasmotieven zijn ook bijzonder populair in de zwarte scene. Ze gebruiken verschillende symbolen om de vergankelijkheid van het leven te laten zien. Je kunt er met een melancholische blik naar kijken, maar ook sociale kritiek herkennen, bijvoorbeeld wanneer symbolen voor bezit en macht betekenisloos worden in het aangezicht van de dood.
Schilderen is misschien niet per se typisch voor de gothic scene, maar door de decennia heen is de jeugdcultuur volwassen geworden en met de leeftijd komt vaak een gevoel voor klassieke kunst. Daarom zijn er tegenwoordig kunsttentoonstellingen op grote festivals, vooral op het Wave Gotik Treffen in Leipzig. Hedendaagse kunstenaars gebruiken het verlangen van de zwarte scene naar melancholische en donkere schilderkunst om zichzelf en hun werken meer bekendheid te geven. Natuurlijk brengt de scène zelf ook schilders voort - en als je het goed bekijkt zijn tatoeages met vanitasmotieven ook schilderijen. Er zijn er meer dan genoeg in de gothic scene.
