De pioniers van de synthpop waren bijvoorbeeld Kraftwerk. Ze maakten van elektronische klanken pakkende liedjes en creëerden een nieuw genre. Hun opvolgers namen het idee over en mengden de synthetische klanken met rock, pop en goede dansbare muziek. Het resultaat was bands als Visage, Depeche Mode, Pet Shop Boys of Soft Cell. Ook de outfits van de bands en hun optredens pasten zich aan de muziek aan. Ze zagen er deels futuristisch uit en bewogen zich gereserveerd en beheerst. Vooral de New Romantis van de zwarte scene hielden van synthpop en vierden bands als Yazoo, Ultravox en Gary Newman. OMD en New Order, de "opvolgingsband" van de post-punk formatie Joy Division, wendden zich ook in zekere mate tot synthpop.
Later ontwikkelde de synthpop zich tot genres als "Italo Disco" met bands als Gazebo of "Euro Dico" met bands als C.C. Catch of Bad Boys Blue. Nog later werd het future pop, electroclash of techno trance.
Synthpop werd op een gegeven moment in de jaren '90 overschaduwd door techno en verdween bijna helemaal uit de zwarte scene. Een paar bands als Light Asylum of De/Vision zijn echter nog steeds actief en treden op op festivals. Andere bands zijn duidelijk geëvolueerd en hebben hun repertoire uitgebreid, zoals Depeche Mode.
