Door op "Akkoord" te klikken sta je ons toe om cookies te gebruiken op onze website, social media en partner sites om onze winkel te verbeteren en te personaliseren en voor analytische marketingdoeleinden. Je kunt ook kiezen voor Niet akkoord voor het gebruik van cookies - in dit geval gebruiken we alleen de noodzakelijke cookies. Door op "Voorkeuren instellen" te klikken kun je je cookie-voorkeuren instellen. Je kunt de cookie-instellingen wijzigen en je toestemming op elk gewenst moment intrekken op de "Cookie-beleidspagina". Meer informatie vind je in onze gegevens gegevensbeschermingsrichtlijnen.
Met behulp van deze tool kun je de tracking & analytics tools die op deze website worden gebruikt, selecteren en deactiveren.
Je browser is momenteel niet ingesteld voor het accepteren van cookies.
Zet deze functie aan of controleer of je een ander programma hebt ingesteld dat cookies blokkeert.

Crossover to mikstura powstała z połączenia surowej siły hardcore i punka i ciężaru metalu. Jednymi z pionierów powstałego w pierwszej połowie laT 80. nurtu są właśnie Suicidal Tendencies. Zespół, którego niekwestionowanym liderem jest odziany w krótkie spodenki, wysokie podkolanówki i charakterystyczną bandanę Mike Muir - znany też jako Cyco Miko - powstał jako "kapela imprezowa" i nie miał łatwego startu.
Podejrzenia o powiązania z kalifornijskimi gangami, podsycane przez akty przemocy na wczesnych koncertach ST, a do tego niekomercyjny szyld pod jakim działał zespół, to wszystko złożyło się na to, że w 1982 roku Suicidal zwyciężyli w kategorii Najgorszy zespół/Największe dupki w podsumowaniu kutltowego zine'a Flipside. Wystarczył jednak tylko rok, by zdobyć laur w kategorii Najlepszy nowy zespół. A to za sprawą debiutanckiego albumu "Suicidal Tendencies".
Kolejne albumy ("Join The Army" oraz "How Will I Laugh Tomorrow When I Can't Even Smile Today") ukazały nieco bardziej zmetalizowane oblicze zespołu. I choć część starych fanów obraziłą się na ST, to wich miejsce pojawili się nowi i to w liczbie takiej, że "Controled By Harted/Feel Like Shit… Déja vu" (1989) pokrył się złotem, a "Lights...Camera...Revolution" (1990) zgodnie uznawany jest za najlepszy krążek ST. A udział w trasie Clash of the Titans, razem ze Slayer, Megadeth i Testament, ugruntował pozycję zespołu.
Ale Muirowi w głowie grał już nie metal a funk - ewiedentny wpływ basisty Roberta Trujillo (później Ozzy oSbourne i Metallica) - i "Art of Rebellion" przyniosła muzykę zdecydowanie bardziej wygładzoną. Ale w zespole daleko było do sielanki i grupa zawiesiła działalność w 1995 roku
Na szczęście wkrótce potem wróciła i choć nie jest już tak aktywna wydawniczo, to koncerty ST wciąż są wyjątkowo energetyzującym przeżyciem. Zespół był m.in. główną atrakcją trasy EMP Persistence Tour 2013. Szalony Cyco Miko nie blefuje, gdy śpiewa "You Can't Bring Me Down"!